🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
آسمان ذهن خود را چون که شستی از غبار
می شناسی رازهای آسمانی بی شمار
چشمه ی خشک دو چشمت را به اشکی زنده کن
تا که دریابی هزاران سینه ی اندوهبار
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (1):
آذر 4, 1398
سلام و درود
استاد مروج همدانی
دلنمیراد
تقدیمی : 🌸
ذهنِ خود را آسمانی کن ، رها از گرد باد
گر چه آشوبی به پا شد ای زمینی کن تو یاد
بس مگوها ، رازهایی هست بشنو گویمت
در اسارت دستِ جانی مردمانی فرد باد
ولی اله بایبوردی
04 / 09 / 1398
🌸🌸🌺🌸🌸
پاسخ
بستن فرم