🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 آهوی دشت خطا

(ثبت: 230276) مرداد 19, 1399 
آهوی دشت خطا

آهوی دشت خطا

این بسته پر و بال مرا باز کن ای دل
با همسفری نغمه ی دمساز کن ای دل

جایی که بجز حیرت و اندوه نباشد
در صفحه ی آئینه برانداز کن ای دل

برگو سخنی را ز گل و گلشن و باران
چون مرغ سحر ناله و آواز کن ای دل

افتاده ز پاییم و به مقصد نرسیدیم
دست من و دامان تو اعجاز کن ای دل

خون جگری را که فلک قسمت ما کرد
با حسرت دیرینه پس انداز کن ای دل

از بغض فروخورده خود آنچه که داری
در محضر جانان خود ابراز کن ای دل

آتش بزن این خرمن تزویر و ریا را
با صدق و صفا عزم سرآغاز کن ای دل

زنگار وجود از من حیرت زده برگیر
نقشی بزن و حال مرا ساز کن ای دل

ما آهوی گمگشته ای از دشت خطائیم
هی ناز کن و ناز کن و ناز کن ای دل !

 

 

 

 

نظرها
  1. علی مزینانی عسکری

    مرداد 19, 1399

    درود استاد معصومی گرامی
    دستمریزاد
    🌹🌹🌹

  2. مینا یارعلی زاده

    مرداد 20, 1399

    بسیار عالی
    درودها بر شما ملک الشعرای برحق پاک
    نویسا و مانا باشید
    🌺🌺🌺🌺🌺

  3. رسول رشیدی راد

    مرداد 20, 1399

    🌹🌹🌹🌹🌹

  4. امیر جلالی

    مرداد 20, 1399

    زنگار وجود ، به ” سعی ” زدوده می شود و بس …
    اثری بسیار زیبا بود و قیمت داشت …
    درود بر شما

  5. حسن مرادیان

    مرداد 21, 1399

    درود فراوان جناب معصومی
    بسیار دلنشین سروده اید استاد گرامی
    🌸🌺🌷🌹
    لذت بردم

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا