🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۱/۲۸ |
| تعداد شعر: | 859 |
| تعداد مطالب: | 8 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۴/۱۲ |
آشفته دلی مثل سر زلف سیاهی
چون برگ خزانیکه رود بر سر راهی
شب را به سحر دوخته ای تا که بتابد
در برکه ی چشمان تری جلوه ماهی
دل می‌زنی ای اختر بی رونق ایام
پابند غم و حسرتی از تخت و کلاهی
با کشتی وارونه دنیا چه توان کرد
روزیکه نباشد اثر از پشت و پناهی
در معرکه هر دو جهان غرقه بخونست
آن را که نشد لطف خدا یار و سپاهی
صد سال اگر عمر کنی شادی و غم را
این ثانیه ها طی بشود خواه نخواهی
ترسم نرهد پای تو معصومی از این دام
با فرصت جامانده که مشغول گناهی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
امیر راهین در افق
سپاس جناب راسخ
امیر راهین در افق
درود استاد لاهیجی سپاسمندم از نکته نطرات ونقدعالیتان زحمت کشیدید
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
اردیبهشت 12, 1399
درود ها استاد معصومی
بسیار زیبا و دلنشین است
پاینده باشید
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم