🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۰۶/۲۶ |
| تعداد شعر: | 343 |
| تعداد مطالب: | 62 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۱/۲۷ |
شرحی از شرحه شرحه ام
در دل سنگواره نیست
بل ، بوی شیهه ی توسنیست
پیچیده در انجما د همه ی خاک ،
دمیده می شوم هر ظهر و با مداد
در گودا ل و گلو و سرنای بلند آفتاب
تکّه ، تکّه ی مهربانی ام
از نگاه عشق می چکد
.
.
.
و
حرف اوّ ل و آخر را
نبض می زد…
وقتی تمامت راه
از گامهای بی گمان صدق پر کرده
پیموده دشتهای دهشت و بلا،
ویک ندا!
هل من ناصرست
و اصلا ناصرست
آن اهتزاز سرخیست بر
بلندای گنبد گلکون عشق
هنوز هر روزش پر کرده
از تازه های بیقراری
که پیچیده گیسوانش درنو به نوی چنگال بلا
باز کرده پنجره ها از بودن سبز
به رویای آشنا ی آیینه ها،
تفسیر تراکم اینهمه عشق
در آشنای بلا
مصحف مثنوی بس بلند آب،
هنوزواژه سترونست از بیان
در مستی بی پایان ،
چهل روزش گذشت
برین بی شکست زلال جان
مرغ وملکوت مست و سر گران
از این سرخی هیهات!
مستی در وادی جنون
پر پر می زند به خون
نوح را ملتمس کرده
این زورق گلگون جنون،
هیچِ فیلَسوفان بَدَل
به گَرد سرخی اش نرسد
و این فهم اش باشد
تا هنوزش بدمد بدولت عشق
بدمد!…
هزار نیستانش گلو پر کرده
از ضریب اربعین در جام عشق
شیشه ی جان آفتاب لبریزاین طهور
.
.
.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
موسی عباسی مقدم در تسلیم حادثه
سلام استاد حجت گرامی بسیار عالی وزیباست
سلام افلاطونیان معتقد بودند که ورای این عالم که مجاز است ، عالم دیگری نیز هست
سپاس گذار رحمت و زحمتی هستم که کشیدید خانم عبدلی عزیز و بی تردید سعی
سلام و عرض ادب به مانای مهربان با سپیدی روبه رو هستیم که می خواهد
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
