🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۱۵ |
| تعداد شعر: | 1005 |
| تعداد مطالب: | 114 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۸ |
از چه آن زیبای طنازم پریشان می رود؟
پَرپَرِ احساس او، با بادِ حرمان می رود؟
بارالها چیست این عقلِ سـتم گستر…، که باز
تا بسوزد هـرچه ایمان، سوی ایمان می رود
« بی گناهی کم گناهی نیست در دیوانِ عشق
یوسف از دامانِ پاکِ خود به زندان می رود[1]»
ای بسا فعلِ حلالی، کز حرام آلوده تر
وی بسا آلوده ای، تا اوجِ عرفان می رود
بارِ عمرِ آدمی، عشق است و دیگر هیچ نیست
عمرِ بی حاصل ز کف، بنگر چه آسـان می رود
دردِ عشقِ دوست، طارق گرچه پایانی نداشت
این غزل با یک جهان دردم به پایان می رود
[1] – بیت از صائب
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب امیدوارم حالتون خوب باشه و قطعآ انسان در سختی آفریده شده ممنونم بابت
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام مانا جان بزرگواری شما برایمان مسجل است اگر بعید می دانید پس احتمالا اشکال از حقیر
