انجماد آبشار عاطفه ها

کاش ! یک  بار دگر ، روح ، به تن،  برگردد

شیر سان ، چنگ زنان ، کنده کفن ، بر گردد 

گربه سانان، همگی ، موشه وشی ، پیشه کنند 

گر که ، مادر ، ز  اسارت ، به وطن ، بر گردد

 فرش سرخی ، به نثار قدم اش ، دیده ، کنم

حرمت ، از قاعده ، ریزد ؛ قدغن ، بر گردد !

تـابِ  زیبـایی  سرشـار و  تب  فصـل  بهــار

تبگی عشق ، نشاندی ؟ که، به من، بر گردد !

برف تو، بالش من ، شد ؛ و نشد ؛  فهم کنم

هدیه بر خاک شدی ؟ سـبزِ چمن ، برگردد

گرچه،ازآب وگِل خوش،گل خوشگل بدمد  

باغ ، مفت ست گران ؛گر ، به زغن، برگردد

تـاق نسیان ، زده ؛ نصـرت ! به دماغ همگان

عندلیب ، عشقِ که را ؟ غلغله زن ،  برگردد  

لوطیک : لوت نمک زار ؛ نم ک ، پس ندهد

یاسمن، یاس نشین؛ یاس و سمن، برگردد؟

مادرم   برگه ء ترخیص نگیر !  از شب خیر

بگذر از خیر ! که چوزمه، به چدن، بر گردد 

نکشی ؛ هی ! سرک ، از پنجره ء خیر و خبر

دستِ نارس؛به چه رسمی به رسن برگردد؟

خاکِ سردو سیه است عایق صوت ؛ و نشود

تا ، اکو ، پیچد ؛ و  بر وجه حسن ، بر گردد

به امیـد پسـر و  دختـر و  دامـاد و عـروس 

گر بهشت ست؛ مرو ؛گوی ؛ گدن، برگردد 

* * * * * * *  * * * * * * * * *
طعم شیراست لذیذ؟ ازلب همشیره، به چور !

هضم«هفتم» چه بدست ! رو، به دهن، برگردد 

پس، بیا؛کج بنشین؛راست بگو ؛غمزه، مریس

رستم ، ار ، خلسه رود ؟ پور پشن ، برگردد !
…………………………………………….

تبگ =  طبَق (سینی)، معرب این کلمهء پارسی است .

[عمدا ! گاهی ، اصل واژه را بکار می برم . چون ، بهتر است .متوجه باشیم ؛ خاستگاه صحیح و سیر یک واژه  را . ]

چدن = ظرف چدنی برای قووِرمه « قُورمه= تف دادنی » و طبخ ها .

[ نام جنس ، اطلاق بر وسیله ای از آن جنس شده. مثلاً : دیگ ] ( آهن تاپنج درصد کربن دار)

چوُر = چپاول ، چپو ، غارت .

[به خواست شاه ، فرمان « چورحلال» ، در بارهء کسی با رانت، ثروت اندوخته ؛ صادر می شد]

[ و این غنیمت !! ، بیادگار ،زینت  دست بانو،… می شد = چوری = دست بند طلا و….دستینه …. دست برنجن . دست.آورنجن. (ز زرّ مغربی ، دست آورنجن … منوچهری)]

چوزمه = سرخ کردن یک تکه خمیر،که در روغن داغ بیندازند ( آذری ). = روغن جوشی = پیراشکی و..

[ از سنت های مذهبی خیرات شبهای جمعه ، برای شادی روح رفتگان]

خلسه = خود را از خودآگاه ربودن و به ناخود آگاه بردن …. اختلاس = ربودن

ریزد =   از ریزش کردن . سقوط ،( ساقط شود).

از یک اسم مصدر، یک مصدر مرکب ، بامعنای متفاوت ساخته است .

[بریدن در مقاومت،و کنارکشیدن .از بین رفتن موانع ، پاک شدن از گناه و تهمت ،

که ملهم از ریزش برگ درخت ست]

گدن = رفته ، درگذشته ؛ متوفی .(آذری )

 [ در تفنگ های قدیمی «گلن – گدن »  که فشنگ گذار سلاح بود]

یاس = گل خوشبو . ..ایهام  به سوگواری داشتن (آذری)

[یاسمن = یاس + مان ، من = شبیه یاس ..ایهام به مثل ِ[ اونقدر یاس هست ؛ که یاسمن ، گم است ]

… = ارزش ها ضد ارزش،  می شوند . یعنی: تز به آنتی تزش بدل می شود .

..زیبایی ،راستی ، احساس ، عشق، سوگوار اند .