🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۱۱/۰۴ |
| تعداد شعر: | 106 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ |
پس از شب های تاریکی، پگاهِ روشنت بودم
میان آن همه اما و شاید… قطعنت بودم
دلت سرگرم خاشاک و خزان و هرزعلف ها بود
نمیدیدی بهارانه حمیدِ گلشنت بودم
به دنبال تو بودن چون دویدن در پی باد است
اسیر آب کوبیدن درون هاونت بودم
گمان کردم که در باغ و گلستانم…. نفهمیدم
میان گل گلی های سرابِ دامنت بودم
“نماندن”جزئی از ذات پرستوگونه ات بود و
منِ ساده به فکر خام اهلی کردنت بودم
زیادی خوب بودن اشتباه اصلی من بود
دلت را زد که از اول مطیع من مَنَت بودم
گمانم اشتباه دومم این بود،فهمیدی؛
که در پیش تو تسلیم و همیشه الکنت بودم
چرا با نانجیبانِ هوس بازِ دغل خوبی؟
برایت دوست می ماندم اگر که دشمنت بودم؟
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
فروردین 21, 1403
سلام و درود بر شما شاعرعزیزوزیباقلم
به به لذت وافر بردم قلمتان نویسا👏👏👏👏🌺🥰
پاسخ
فروردین 21, 1403
سلام
وقتی غزل های زیبایت را می خوانم حالم خیلی خوب می شود
در پناه خدا 🌹
پاسخ
بستن فرم