طارق خراسانی
اسفند 7, 1397

سلام فرزاد عزیز

اگر حافظه خطا نکند اولین شعر کلاسیکی ست که از شما می خوانم .
در مصرع دوم بیت زیر تغییری داده ام ببینید خوب است؟
تنفس چون دمی بی بازدم یا دَم دِرنگی
شود شش مثل مسلولان، اگر جنگل نباشد

در پناه خدا 🌿👏🌿
- فرزاد امین اجلاسی
  اسفند 8, 1397
  
  درودها جناب خراسانی
  
  حضورتان ارجمند و مغتنم
  سپاسگزار خوانش به مهرتان هستم
  معمولاً کمتر کلاسیک کار می کنم اما برای نخستین بار نیست
  غزلیات توان صفر 95/2/29و سقف کابوس دیده 96/11/9 وحکم به دل 96/11/6 و دو مثنوی ایران 95/1/2 و جان ِ خسته 95/2/27 که در شعر پاک هم نشر شده اند از آن
  جمله اند.
  
  اصولاً وابستگی خاصی به هیچ فرم شعری ندارم و این شعر است که هنگام سرایش فرم خود را انتخاب میکند از این
  رو در چندین فرم شعری سروده هایی در ترازِ بضاعت خود دارم
  
  در خصوص تغییر پیشنهادی هم گرچه دلیل آن برایم روشن
  نیست ( شاید هم آوایی و نغمه ی حروف )اما هر دو نگارش
  را دریک تراز می بینم .
  
  سپاس مجدد بابت خوانش به مهر و دیدگاه ارزشمندتان.
  
  🌹🌹🌹

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

باید که زیبایش کنم طاووس بی پر را
باید بیاندازم به زیر پایم این سر را

چیزی نمانده از پرنده های جسمی سرد
باید ببارم بر تنم پایان اذر را

تا گاوهای چاقِ دیگر را نبلعیده
باید که قربانی کنم این گاو لاغر را

قیصر کنار مردم نامرد خواهد مرد
اینجا برادر میزند خنجر برادر را

باید تبر اورد وقتی که تناور شد
تیغی نمی برد سر سبز صنوبر را

دریای طوفانی و کشتی غرق در لنگر
باید به سمت این شناور برد بندر را

دشتی که شد گلخانه از گل های تزئینی
گم کرد جای لاله های سرخ پرپر را

دیگر حریف لشگر بربر نشد دیوار
باید که کند و چاه و خندق کرد سنگر را

در کشوری که رهبرش شد بیش از سرباز
باید که قربانی کند سرباز رهبر را

وقتی که جاء الباطل از پهلوی حق افتاد
باید که باور کرد هر دنیای دیگر را

دستان سرد تفرقه از خاک بالا زد
در خویش می بلعد زمام و نام کشور را

اینجا کسی حرف مرا هرگز نمی فهمد
باید بگیرم گوشه ی دامان مادر را

« برهان جاوید »

تازه ترین نقدها

طارق خراسانی در رزق مرا، حواله به نامحرمان نکن

حرفت مَبَر به پرده، بیا روبرو بزن بگذر دگر ز غیر و به معشوق رو بزن داری