🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
(1)
در تمام فصل های پیوست
یک دنیا فاصله بود
که چشم می دید
و قلب باور نمی کرد
*****
(2)
قلم می زنی
و بی آنکه بفهمی
رد پای پاییز را
که تا مغز استخوانت رسیده
در چشمان بهار فریاد می کنی!
****
(3)
آنقدر به تک فصل پاییز
خو گرفته ام
که دیگر می ترسم با
عطرافشانی شکوفه های بهاری
زندگی را از یاد برم…
*****
(4)
پیچ و تاب احساسم
به سنگریزه های رگبار خورده می مانند
که با درد می لغزند
و در اعماق جان می سپارند
بچّگیام
24 دی ماه 95
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):