🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
باز هم ستون خانه ای افتاد
مردی از نام و مقام، آزاد
بی درمان، بی دارو، جان داد
در کوچه ی فراموشی در ناآبادی های شهر
و در آن سامان، وزیران، باز هم از اجلاس شان شاد
و خبرها بر مَدارِ مُراد
باز هم اندوهی بی داد
در قهقهه ی بی امان باد
جان گداخته است.
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور (مهدی)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
تیر 20, 1402
👏👏👏💐💐💐💐👍
پاسخ
تیر 20, 1402
❤️🙏
پاسخ
تیر 20, 1402
درود بر شما🌷
پاسخ
تیر 20, 1402
درود و سپاس تان 🌷🌷
پاسخ
تیر 20, 1402
درود بر شما
🌸🌹🌸🌹🌸🌹💐🌿🍃
پاسخ
تیر 20, 1402
درود و سپاس تان ❤️🙏
پاسخ
تیر 20, 1402
سلام
این مصیبت های خاص جهان سومی هاست
دستتون درد نکند
در پناه خدا 🌱🌹👌👌👌👌👌👌🌹🌱
پاسخ
تیر 20, 1402
سلام و درود و سپاس تان
بابا طارق عزیزم ❤️🙏
پاسخ
تیر 20, 1402
سلام و عرض ادب جناب رضاپور عزیز
دردمندانه سرودهاید که بسیار ارزشمند است.
برقرار باشید🌺🌸🌺🌸
پاسخ
تیر 21, 1402
سلام و احترام و تشکر جناب
دژ آگه ی عزیز،
پیروز و بهروز باشید در پناه خدا
🌺🌸🌺🌸💐🌿
پاسخ
تیر 21, 1402
درود بر شما🌹🌹🌹
پاسخ
تیر 21, 1402
درود و سپاس تان 🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم