🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
ما ز دريائيم و دريا می رويم
بی سر و بی دست , بالا می رويم
شانه هامان زير بار ترکش است
جبهه هر روزِ خدا پُر بارش است
هديه از افلاکيان می خواستيم
بارش بارانِ رحمت خواستيم
دائماً از اوج مرغی ناله کرد
در هزاران گوشِ دل کاشانه کرد
او نمايان کرد عرشِ کبريا
چشمها ديدند صدها بی ريا
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (1):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
بهمن 22, 1398
مولوی وار سروده اید
استاد ارجمند جناب مروج عزیز
درودها
تقدیمی : 🍃
گر چه از بحریم و دریا می رویم
راه ها طی تا ثریا می رویم
دور از پیکر سلوکی راه را
مقصدی باشد به آن جا می رویم
ولی اله بایبوردی
22 / 11 / 1398
💐🌈🌈🌈🌈🌈💐
پاسخ
بستن فرم