🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
دلم را با حضورت آشنا کن
غمی بر تار و پودم مبتلا کن
ز بی غمهای عالم دردمندم
به نای نی دلم را همنوا کن
به چشمان ترم ابری بیفزا
کویر خشک ِروحم را دوا کن
دو چشمانم به دنیا خیره مانده
و خواب آنچه دیدم بر ملا کن
بشوی تصویر رنگارنگ دنیا
مرا با آنچه کردند بی وفا کن
مرا بگذار در فصل نداری
ز هر چه داشتنها بی بها کن
مثال بذر کشتم دانه دانه
ز هر چه خوب و بد دارم فنا کن
نمی خواهم عمل های خیالی
مرا از هر چه می کردم رها کن
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
آبان 17, 1401
درود بر شما
زیباست
فقط بیت پنجم کمی از وزن خارج شده💐
پاسخ
بستن فرم