تبسّم پاییز

تبسّم پاییز……………………….

اَز نسل پاییزی،،اِی نازنین اَبرو…از عشق لبریزی،،اِی ماه رَنگین رو

قلبت سَرای مِهر،،آبان در آغوشت،،چشمت پُر اَز آذر،،پاییز بر دوشت

همراه خورشیدی،،همسایه مهتاب،،آه اِی نگارِ من،،اِی عشقِ عالمتاب

باز آ…مرو…بنشین….یک بوسه مهمان باش……

تا کی خورم حسرت؟….تا کی بگویم کاش؟…….
…………………………………………………………………………
تا کی تمنّای یک لحظه خندیدن؟؟تا کی غم و اَندوه؟؟هی اَشک بوسیدن

تا کی سُراییدن؟؟هی بُغض بَلعیدن؟؟تنهایی و ماتم؟ رویای روییدن

تا کی پریشانی ؟؟چسبیدن صد ننگ،،بر روی پیشانی؟؟؟………..
……………………………………………………………………
دیوانه ام کردی….غرق گناهم کن…آغوش می خواهم…با عشوه خامم کن

باز آ مرو بنگر…من سخت حیرانم..اِی دختر پاییز..بی وقفه گریانم….

باز آ نگار من…باز آ که دلخونم…اِی نازنین لیلی…همواره مجنونم….
………………………………………………………………………
می خواهم از تو،من،یک فرصتِ دیگر..تا زیرِ پاهایت،، دل را کُنَم پَر پَر

یک فرصت کوتاه از بهرِ دل دادن ..گر بخت یارم شد..این دفعه دل بُردن

یک عمر در حسرت،،یعقوب وارانه،،باز آ به کنعانِ عشقم،، دلیرانه……

یک عمر در هجران،،آواره و حیران،،هی گونه بارانی،،هی تلخی دوران

یک فرصتِ دیگر،یک گاهِ مستانه،،یک طبلِ رُسوایی،..یک عشقِ جانانه
…………………………………………………………………………
باز آ بمان جانا،،باز آ تبسّم وار ،،با گونه هایی سُرخ،بهرِ منِ بیمار..

با شوخ چشمی آی،،سویِ منِ شیدا….عشقِ مرا کُن تو،،در قلب خود پیدا

بازآ،نگار من.من دوستت دارم از هر چه غیر از توست من سخت بیزارم

باز آ نگار من،،با سُرخ، پیراهن…باز آ که دیگر نیست صبر و قرار من

همزاد پاییزی،،اِی نازنین بانو..من دوستت دارم،، ای ماه رنگین رو……………………………….ادامه دارد…………

علی احمدی (بابک حادثه) تقدیم به تبسّم پاییز