🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 تلاوت عشق

(ثبت: 5441) بهمن 14, 1396 

 

 

سیل طغیان و تفرس دل

بر چهار نعل ناله وحنین

سبز و زردگونه های زمین

می برید…

از فوّاره ی زمان

سر نگون

جاری موج سرخ خویش

بی هیچ گناه

بی مرثیه

بی هیچ تشویش

در لکنت همیشه ی فراموشی

می رود…

در بیشمارشیپور سرخ و سبز بهار

دمیده

بر بام داد هرچه اندوه 

که بدوش می کشید،

سرود سرمد نی نوایی

شــــــــعربلند قرن

روی دست

پاروی خجلت هرچه قهر…

که حتّی

مرثیه دزدیده از بود

ودریغ نفس

ربوده از گل،

تلاوت ظهرهمیشه

ایستاده

بر بلندای رهایی  خواهد بود