🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
نيستيم مور و نداريم حرص و آز
از تجمع کردنِ قوت و نياز
آدميم و نقشِ انسانی شديم
در تکامل از بقا خالی شديم
قوت ما از عرشِ اعلا می دهند
نی ز دست مستمندان می برند
ما زمين را مهد سُفلی ساختيم
نی مکانش مهد عُليا بافتيم
هرچه از حرص و طمع در ماستی
می کُشد عشق و ببارد کاستی
اين جهان فانی تر از فانی بود
خود نمانيم و عمل باقی بود
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
بستن فرم