🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
چقدر حشو حاشیه های چشمها
بازم بود
در آبشخورهای سپید و سیاه
شکارم می کرد …
مردمک
مملوموزونی حروف موج
پلک
بی پروای از سکوت
بال در بی قراری می زد…
مرغان دریایی نگاه
می خواندم
به صوت سپید بالها
به آخر تماشا
می خواندم…
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):