🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
خاکريز , ای همدمِ تنهائيم
ای که در کُنجت حضورِ خاکيم
ای که خاکت , جلوه ی محراب ما
ای که سنگت , دانه ی تسبيح ما
خاکِ تو سجاده ی ابريشمی
ياد تو آرامش از هر دشمنی
در کنارت رخصتی بر زخم بود
فرصتی بر ناله ی پُر درد بود
خاکِ بی سقفت مجالِ سايه بان
تکيه می داديم با روح و روان
در دلت , گودالِ امنی ساختيم
يک به يک بر دشمنان می تاختيم
قامتت شوری به دلها ساز کرد
دم به دم پرهايمان را باز کرد
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (1):
بهمن 19, 1398
سلام
همدم تنهایی …
سلام و درودها
استاد ارجمند جناب مروج عزیز
دلنمیراد
تقدیمی : 🌸
گر چه تنها مانده پشت خاکریز
دور دستی را ، نگاهی گر ستیز
رو زمین افتادگانی را نگاه
واقعیّت، جبهه یاد از رستخیز
ولی اله بایبوردی
19 / 11 / 1398
🍃🍃🍃💐🍃🍃🍃
پاسخ
بستن فرم