🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۵/۰۶/۰۵ |
| تعداد شعر: | 44 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۴/۰۱ |
سی و سه چهار سال
خمیازه کشیدم
به کرختی دنیا
اما چه سود!؟
حتی همین سایه ها
در انتهای روز
کش و قوسی میدهند
و با دیگر سایه ها
در می آمیزند
تا شب
متولد شود
آری شب!
“شب کویر”
همچون مادری دلسوز
سایه ام را (فرزند خسته از مرارت های روزگار)
در آغوش می گیرد
و در خنکای مهتابی اش
سر بر بالین آسمان
می گذارد
مانده ام!
که قابله ی صبح
سایه اَم را
از آمیزش کدامین سایه ها
بر زمین می گستراند!
آن هم
به درازنای
سی و سه چهاااارسااااال!؟
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
درود بر شما و سپاسگذارم.فراخ دید شما بسیار قالب احترام است و بسیار شیوا واکاوی
در در فراسوها
درود فارغ از نظر نیچه که گاه زن را مکرم و گاه مجرم یاد میکند ،
