خیالِ سرخ

سلام
من کاربرد رنگ را در این غزل خیلی دوست داشتم ، مخصوصاً (ذهن زرد رنگ) ./ چرا که رنگ زرد ناخالص نماد خيانت است و از همین جهت است که بیشتر نقاشان اروپایی (یهودا اسخریوطی) را در تصوير شام اخر با ردای زرد مصور کرده اند. با این اندیشه خودم هم در غزلی می گویم:
یکی که پرده ی نيرنگ را براندازد
ز روی دوش یهودای زرد، بايد و نیست
خيال سرخ هم جالب بود برایم، حتماً خیال پر تنش و ریاکار آنهاست که می تواند سرخ باشد. با بیت پنجم ارتباطی برقرار نکردم ( شب های سخت می رسد از ره، یقین بدان/ مهرت چراغِ راه و به رَه نور می شود) / بطور کلی دو بیت اول به نظرم جوششی تر از سه بیت بعدی بود / بیت آخر هم که حرف نداشت به قول معروف:
انگور خوش است و آب انگور خوش است…
با پوزش از جسارت، نظر من ِ خواننده بود و می تواند درست هم نباشد گرامی

من خوانده ام کتابِ گیاهانِ مهربان
نفی اش مکن، دوای تو انگور می شود

درودهای بیکران 🌹🌹🌹🌹🌹🌹

سلام و درود و ارادت، خدا قوت ❤️🙏

سلام ودرود بسیارزیبا…
قلمتان نویسا استادم🌺🌸🌼🌻🌻🍁

. با بهترین درودهایم 🌹
.
. چون نان درونِ سفره ی بیچارگان نبود
. آن سفره های ناله ، گهی گور می شود
.
. استاد گران اندیش و یگانه ام . چه خوش باشد که . .
. دانشجوی خود را فراموش نکرده باشید .
. که من غزل را از استاد آموختم و عشق را از ازل 🌸💐🌸
. سر ارادت ما و آستان حضرت دوست 🌸🌺🌷