🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۰۱/۲۳ |
| تعداد شعر: | 23 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۱/۲۹ |
آتش به زبان قاصر خود می گفت
شرمم شده ای گلوله باران را بس
در تیر رس کینه ی افکارت نیست
جز کودک و یک پیچ و پدر دلواپس
در مسلخت ای دامنه ی امنیت
بر دار کشیده شد گلویی کوچک
خون ریز شده دست وقیحت، این بار
تیر تو دریده سینه ی یک کودک
بی تاب، نگاه مادری سر می خورد
بر دست گلوله ای که تر می رقصید
بر دیده ی آرزوی او مرگ نشست
چون دید که کودکش به خون می غلطید
سنگینی این داغ فلک را لرزاند
خون اشک شد، از چشم خداشد باران
گل داد درخت نو رس باغش زود
در فصل شکوفه های سرخ آبان
سارا(س.سکوت)
۲۹ آبان۴۰۱
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
سبزه نه گل نه صبح عطر آگینی لبریز سکوت تلخی و غمگینی زد ابر زمستان به سرت
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
طارق خراسانی در تو بهارم شده ای
سپاس از مدیریت محترم که شعر ویرایش شده با بیت تقدیمی جناب معصومی را سریعا
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
