🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۰۴/۰۸ |
| تعداد شعر: | 55 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۷/۱۵ |
غزل
…….. درخت محبت ………
درختی در دل شهری پراز تب
اسیر دود و ، از گرما معذب
تمامی شاخه هایش درهم و گنگ
به هم پیچیده و، بس نامرتب
ولیکن در خیال کوه و جنگل
به زیر بار امیالش ، محدب
گهی تنها میان آن هیاهو
به شعر و شاعری میشد مجرب
برای شاخه هایش شعر میگفت
سرودش از بهار جان لبالب
تمامی آرزوهای جگر سوز
همه مرثیه از تاریکی شب
به یک مصرع ترانه ، مصرع بعد
همه اندوه هجران بود ، مطلب
به آوازی پر از گلواژهء حزن
گلایه مینمود ، از میر منصب
در اینجا مثل راضی ، من غریبم
درختی ، در دل شهری پراز تب.
سیدرضاموسوی_راضی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
تیر 17, 1401
گهی تنها میان ِ آن هیاهو
به شعر و شاعری می شد مجرب
به به جناب موسوی ارجمند درود بر شما زیبا سروده اید .
🌺🌺🌺
پاسخ
تیر 23, 1401
🙏🙏🙏💖💖💖
محبتهای مستمر شما را سپاس بانو.
زیبایی در مهربانیهای شماست.
پاسخ
بستن فرم