🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
در آینه لبخندِ خودت را دیدی
تصویر خداوند خودت را دیدی
از لحظه ی اقرار گریزانی چون
زندانیِ در بند خودت را دیدی.
از کتاب “تورنه” انتشارات شانی (چاپ ۱۳۹۳)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
مهر 14, 1398
درود بر شما
درکش یکم سخت بود برام
نتونستم ارتباطی بین لبخند و خداوند وزندانی پیدا کنم🌹
پاسخ
مهر 14, 1398
سلام ممنون از خوانشت خانم ایرانپور ..خوشحالم که دوباره شما رو فعال و پرقدرت میبینم.
من معمولا راجع به سروده هام توضیح نمیدم ولی بی انصافی بگیم سمبلیک نوشته ام
بر عکس سروده های امروزی بنده محتوا و درون مایه فکری یک شعر در اهمیت ویژه هست و زبان و خیال و موسیقی و در نهایت فرم در مراتب بعدی .
⚘⚘⚘
پاسخ
مهر 14, 1398
سلام مانی
چهار مصراعی که بعدی از آن شاید حاکی از خود بزرگ بینی و خود خدایی است وانگهی اثریست معنوی…
هیچکس توان خدا شدن را ندارد؛ داشت اگر،
نه نیاز به خوردن داشت و نه به رفع حاجت!!!
پاسخ
مهر 14, 1398
درود جناب ترکمان عزیز
ممنون خوانشت برادر
نوع نگاهت به این رباعی برایم قابل ستایش است
ارادت همچنان⚘⚘⚘
پاسخ
بستن فرم