🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 رباعی۱

(ثبت: 215829) مهر 14, 1398 

در آینه لبخندِ خودت را دیدی
تصویر خداوند خودت را دیدی

از لحظه ی اقرار گریزانی چون
زندانیِ در بند خودت را دیدی.

از کتاب “تورنه” انتشارات شانی (چاپ ۱۳۹۳)

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

نظرها
  1. عظیمه ایرانپور

    مهر 14, 1398

    درود بر شما
    درکش یکم سخت بود برام
    نتونستم ارتباطی بین لبخند و خداوند وزندانی پیدا کنم🌹

    • مانی سرخابی

      مهر 14, 1398

      سلام ممنون از خوانشت خانم ایرانپور ..خوشحالم که دوباره شما رو فعال و پرقدرت میبینم.
      من معمولا راجع به سروده هام توضیح نمیدم ولی بی انصافی بگیم سمبلیک نوشته ام
      بر عکس سروده های امروزی بنده محتوا و درون مایه فکری یک شعر در اهمیت ویژه هست و زبان و خیال و موسیقی و در نهایت فرم در مراتب بعدی .
      ⚘⚘⚘

  2. سلام مانی
    چهار مصراعی که بعدی از آن شاید حاکی از خود بزرگ بینی و خود خدایی است وانگهی اثریست معنوی…

    هیچکس توان خدا شدن را ندارد؛ داشت اگر،
    نه نیاز به خوردن داشت و نه به رفع حاجت!!!

    • مانی سرخابی

      مهر 14, 1398

      درود جناب ترکمان عزیز
      ممنون خوانشت برادر

      نوع نگاهت به این رباعی برایم قابل ستایش است

      ارادت همچنان⚘⚘⚘

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا