🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
بکوی دوست بَرَم سجده , که حلقه ی زُلفش
کمان کشید و زدود تیرگی به تیر مژگانش
بدستِ بادِ صبا , زین سرا , گِره بِگُشاید
شب از دو نیمه برون شد , که ماهِ مجلسِ اُنس
به شوقِ جلوه ی رویش , رَمید خُمارِ دو چشمم
به بانگِ نغمه و شور , رقص کنان ز خاک برخیزم
شب است و بسته شد , سرایِ سخن زاهلِ قلم
تراوشِ معنی ست , همه آفاق , غزل به غزل
به آستانِ حضورش سپُرده ام دستِ نیاز
که پایِ عقل شکست , سبویِ سجودم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
خرداد 25, 1400
درود بر شما🌿
پاسخ
خرداد 26, 1400
درودتان باد بزرگوار
🌺🌺🌺🌺🌺🌺
پاسخ
بستن فرم