🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
به باده وضو کرده ام به تاک ها افطار
به میکده سجاده ام و ذکر تو بسیار
من از تهاجم فقه و اصول و اخباری
به دیر و کُنشت رفته ام , به شب بیدار
گذشت عمر کوتاه به بحث و جدل
ز هر قلم و کاغذی , شدم بیزار
کلام شیخ و مدعی نداشت درمانی
به دردهای زمانه , نگشته ام هشیار
نه درس و استاد , نه منبر ِ وعظی
فشردم به انگشت , گوش خود بسیار
به حجره های ریائی و اخذ یک مدرک
چه گویمت ز عاقلان , از این گفتار
نصیب ما از قیل و قال , نبود جز نان
ز رنج ملتی ساخته اند , ضریح و کاخ بسیار
کجاست ثروت انبوه چه شد بر این ملت
کجا شد این نعمت , چرا شدیم بیمار
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
دی 12, 1398
به دردهای زمانه , نگشته ام هشیار
درد ناعلاج اجتماعی
چه توان گفت استاد ارجمند
جناب مروج همدانی عزیز
دست مریزاد
تقدیمی : 🍃
🍃 نه التیام زمان را زمانه دردی را 🍃
ز هر کسی بشنیدیم ذکرِ تو بسیار
وضو به باده گرفتم به شهد گل افطار
به خانقاه برفتم عبور از دِیری
جمال یار بدیدم نما ، ز در دیوار
خبر ز فقه و اصولی گرفتم از یاری
به خلوتی که حصول آمدش شبی بیدار
اگر چه بحث و جدل بوده هست باشد کار
زیاد حرف شعاری شنیده ام بیزار
ز مدّعی بشنیدم کلام فقهی را
چه خوب جلوه ولی درد بیش گر هشیار
نه التیام زمان را زمانه دردی را
اگر چه کار بلد بوده منحرف بیمار
چه پندها بشنیدم ز درس استادی
به گوش خود بفشردم چه پنبه ای تب دار
چه گویمت ز ریایی مدارکی حاصل
اگر چه عاقل دوران به دور از گفتار
ز قال و قیل عبوری رسیم بر نانی
به جیب خالی ملّت بشد حیا آوار
ضریح و کاخ ببینم به هر دیار نما
گرسنه خلق ببینم چه ثروتی انبار
به خود نگاه کنم والیا گریز از خود
ز نعمتی که فراهم سپرده شد اغیار
ولی اله بایبوردی
12 / 10 /1398
🌈🌈🌈🌈🍃🌈🌈🌈🌈
پاسخ
بستن فرم