🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
و من شاعری از سرزمین مه پوشم
خالصانه ترین اکسیژن ها را
از سودای لذیذ ابرها می نوشم
عاشق دشت و کوپایه ی جرعه نوش ام
گفتم و باز هم گفته باشم:
منبر وعظ مه، بی نظیر است
مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
طَرَبستان_بابلعشق
محمدعلی رضاپور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
مهر 16, 1402
سلامودرودها بر عزیز جان
خوشحالم فرصتی دست داد تا نفیسه ی آن عزیز را بخوانم
در پناه خدا 🍃🌹👏👏👏👏🌹🍃
پاسخ
مهر 16, 1402
سلام ها و درودها و سپاس ها یتان
بابا طارق عزیزم
بسیار لطف فرموده اید.
خداوند، یار و نگهدارتان
❤️🍃🌹🌷🌷🌷🌷🌹🍃🙏
پاسخ
مهر 17, 1402
درود و عرض ارادت جناب رضاپور ارجمند.
سروده زیبایی است.
برقرار و استوار باشید.
🥀🥀🌾🥀🥀
پاسخ
مهر 17, 1402
سلام و درود و عرض ادب و ارادت جناب استاد وحدتی گرانقدر
در پناه خدا بهترین ها نصیب تان ❤️🙏
پاسخ
مهر 17, 1402
محمد علی جان نازنین
شاعر توانا
قلمت چنان است که در ذهن تداعی می شود .
خواننده آنجه را به اشتراک می گذاری حس می کند و به اسحاس مشترکی می رسد
و این بسیار مهم و زیباست .
وجودت سبز
قلمت نویسا
پاسخ
مهر 17, 1402
فراوان سپاس جناب شرعی گرانقدر
بسیار لطف فرموده اید.
خداوند، یار و نگهدارتان
پاسخ
بستن فرم