سروشکان سیاوشانه

سلام و درود
شب خوش
بزرگوارید و کوچک نواز

زادروش سروش را به شما گرانقدر و یکان یکان عزیزان سروش سرا تبریک و شادباش عرض می کنم و آرزوی توفیقات روزافزون برای حضرت شما و سروش دارم

سلام و درود و ارادت،
ایام تان بکام
جناب دکتر لاهیجی گرانقدر
استاد! در بزم عاشقان، ما را از سروش های تازه، بی نصیب نگذارید!

سلام جناب آزاد

حقیر دست و پا شکسته در تمام قوالب قدم می زنم، از دید حقیر شعر شعر است و هیچ قالبی شعر را تحریف و منحرف و دچار بدعت نمی کند، اتفاقا قصیده به قول حضرتتان قرون اولیه ای هم بسیار دارم و تعصبی روی قالب و سبک خاصی ندارم

جناب لاهیجی قصد داشتم پس از مدتها قهر با سپید باز مرتکب سپید شوم ولی چون شما جامع سنت و مدرن هستید این مهم و اصلاح ذات البین صورت نپذیرفت

🙏

❤️🙏

کهنسالی است و فراموشی یک بار تاریخ تولدم را برایتان گفتم به پروفایل بنده هم مراجعه شود نوشته شده است

درودتان
بله، سپاس
البته این قدر عجله هم نکنید و قبلش خانواده ای تشکیل بدهید و یادگاری هایی از خود برجا بگذارید و راننده ی چند انسان سعادتمند به سوی وصل الهی بشوید که مقام تان هم بالاتر می رود نزد خدا ان شاء الله

بله ان شاء الله خانواده یا خانواده ها تشکیل می دهم
به زودی که گفتم خداوند نیز فرموده است اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ ﴿۱﴾. نزديك شد قيامت و از هم شكافت ماه
البته برای رهایی از قید و بند حتما نباید غزل خداحافظی را سرود

متشکرم

در این صورت،
سؤال چهارمی پیش می آید:
آبِ نزدیک سواحل، چه قعری ممکن است داشته باشد؟
(قعر دریا یا اقیانوس طبعا در میانه های آن است نه در نزدیک سواحل)
به این مطلب، دقت نکرده بودید یا توضیحی دارد؟

سؤال پنجم:
چرا سواحل سنگی؟
مثلا سواحل شنی چه کمبودی داشتند؟
سنگی در این جا، کدام ترجیح را می رساند؟

سنگی تا در برابر دریای لطیف باشد

با ساحل در معنای اصلیش این سوال منتفی می شود
ولی در معنای مجازی در عالم خیال اشکالی ندارد ساحل را عمیق تر بدانیم
و نیز تعبیر قعر برای ساحل کم عمق می تواند متناقض نما باشد
و یا قعر را عمیق ترین مکان همان ساحل (قسمت های نزدیک ساحل) بدانیم
یا ساحل را آنچنان تسری بخشیم که کل اقیانوس را در برگیرد گرچه این معنا دور از ذهن است

مجاز هم می شود
ولی معنا را همان ساحل می توان در نظر گرفت دریا یا اقیانوس سیال و روانست برو به اعماق سواحلی که سنگی است و سخت صدف ها معمولا روی شن ها هستند یا کمی زیر شن این صدف باید برود زیر خروارها سنگ. سیر طبیعی اش رسوب است ولی می توان در عالم خیال دفعتا صدف را در اعماق سنگ ها مدفون کرد

درودی دیگر بار

موضوع گسترش فضای مجازی و میزان دسترسی به فرهنگ‌واژگان نیست بزرگوار، از دید من هنر سرودن به خلاقیت هایی است که سراینده هنگام آفرینش اثر به کار می‌برد. وگرنه تا دلتان بخواد واژگان ناآشنا به زبان گفتار داریم. باید دید هدف از به کار گیری آن واژگان چیست؟ محدودیت شاعر در به کار گیری قافیه و جفت و جور کردن قافیه به هر قیمتی؟ به رخ کشیدن وسعت دایره ی واژگان به مخاطب؟ و یا آشنا کردن مخاطب عام با واژگانی که به طور معمول در معرض شنیداری او نیست؟!

همانطور که گفتم در نگاه من به کار بردن واژگان ناآشنا تنها در صورتی پسندیده است که قراینی ذهن را بی نیاز از مراجعه به فرهنگ واژگان به معنا نزدیک کند. حال اگر مخاطبی خواست برای کشف بهتر و دقیق تر معنا به فرهنگ مراجعه کند امری جداست ولی به طور کلی نباید جوری از کلمات بهره گرفت که در نگاه مخاطب عام گنگ و بی معنا جلوه کند.

البته داخل پانتز باید بگویم که تمام این سخنان در پارادایمی معنا دارد که قائل به ارزش مخاطب عام باشیم و برای نگهداشت او بکوشیم و الا اگر کسی بگوید صرفا برای دل خودم می‌نویسم که خب هیچ نقدی به سروده هایش وارد نیست.

پاینده و پیروز باشید🌷🙏🍃🌿🌺

سلام خد متناسب است با خدا و خود کلمه ی دیگری بفرمایید که درین معنا باشد و این تناسب را داشته باشد
دیدگاه بنده این نیست که از لغات فرهنگ طلب استفاده نشود زبان فارسی گستره ای بیش از هزار سال دارد ابایی از استفاده از این ظرفیت نباید داشت لغات مهجور اگر استفاده شوند اندک اندک از غربت خارج می شوند
اگر اثر زیبا باشد مخاطب جستجوی خد را از دست نخواهد داد و اگر از دست داد شاید زیبابین نیست و اگر اثر زیبا نباشد بود و نبود خد چیزی را عوض نمی کند