🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۱۲/۰۵ |
| تعداد شعر: | 267 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۱۱/۱۱ |
بسمه تعالی
آدم از انبوه نعمت ها زبان را بر گزید
یعنی او مجموعه ی سود و زیان را بر گزید
حرف های آدم عاقل ورای عقل اوست
راستگو با حرف های خود جنان را بر گزید
آسمان با آنهمه وسعت برایش تنگ بود
مرغ دل در سینه ی من آشیان را بر گزید
هر پلنگ تیز پا آهو نمی آرد به چنگ
ماه از ما زخم دید و آسمان را بر گزید
یار ، ما را کمتر از خود دید و بی مهری نمود
روی خود بر تافت ، ازما بهتران را بر گزید
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
طارق خراسانی در همراه با سکوتی آرام
سلام مانای عزیز از نقد زیبایت دانستم به حقیقت شعر بخوبی پی برده ای برای دخترم سارا
معصومه بیرانوند در همراه با سکوتی آرام
سلام و درود بر شما خیلی جالب بود و پر معنا
مهرداد مانا در همراه با سکوتی آرام
و بالاخره شعر سپید واقعی را از این قلم خواندم . شعری کوتاه که مانند
در لبخند…
همواره درخت دانش مانا پربار است👏👏
درود بی کران... جناب خراسانی گران ارج😍🌱
