🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
الهی، به ذرَاتِ عالم قسم
به آن اشرفِ خِلقَت، آدم قسم
به “نوترینو” هایی که پیغمبرند
به عالم… پیام تو را می بَرند
به “نترون”، “کوارک” و به ذاتِ خودت
به “لپتون”، “پروتون” که ماتِ خودت
به هر ذرّه ات “فِرمیون” یا “بوزون”
به خورشید و ماهَ ت، سرودِ “فتون”
ز جان قَسمَ ت می دهم بر ولی
به آن اولین پادِشاهم…، علی
بر این آسمان های پُر رمز و راز
به جان های پاکی ز تو بر فراز
به عشقی که مرکب وُرا جان بود
به روحی که از تو در انسان بود
به روحی که گسترده در هستی است
شرابی ز تو خود که بر مستی است
جهان را به وحدت تو دستور دِه
ز خود بیش از این ذرّه را نور دِه
بگو تا بیاید سرودِ غدیر
بیاید ز پرده برون بی نظیر
بفرما که عالم نه بَر غم رود
نه بر راه پُر پیچ و پُر خم رود
همه اهل ایمان به هر دین و کیش
به گرد هم آیند و یاری خویش
بخوانند تنها فقط یک سرود
که تا زهره آرد به رودش درود
«بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند»
طارق خراسانی
6 اردیبهشت 1394
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (10):