🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۰۶/۲۶ |
| تعداد شعر: | 343 |
| تعداد مطالب: | 62 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۱/۲۷ |
“انبوه ”
کوله باری
از ابرهای بارانزا
پشت پلکهایت!
همه مهربانی
پر جنگلی سبز
سر شار عطر گل ،
بی هیچ امان
افشان
روی سر ِ رویشِ گشوده آغوش،
وقتی
بغض مقدّست
روی دستان ابر
دست به دست می گشت…
تا بر یزد
برمزمن تنگدلی،
گره بگشاید
از زلف نگاه دوست داشتنی
حوصله را
پر کند از جویباران شور انگیز
درتقدیس ، بیاراید روی زمین
از جاری بودن تو!
رود روان شود…
بر سریاسمین،
افزونی تابناک انسان
بازمی شود…
بر چکامه های من
“لبان گل”
دلم را پر می کند …ازبال بودن
بودنی
در تعظم سینه ریز روح،
دامان، لبریز
ا ز تجانس دریا می شود وُ
شطّ عمیق ، روان در نگاه
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود جناب مانای عزیز از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم اما بدلیل اینکه شما مطالعات
سلام افلاطونیان معتقد بودند که ورای این عالم که مجاز است ، عالم دیگری نیز هست
سپاس گذار رحمت و زحمتی هستم که کشیدید خانم عبدلی عزیز و بی تردید سعی
اسفند 18, 1397
درود برشما……….بسیار زیبا ست.🌺🌺🌺
پاسخ
اسفند 19, 1397
درودها استادم🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم