🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
دلم بدوش ِباورش غم ِ زمانه می کشد
میان ِ بغض ِغربتش هوای خانه می کشد
شنیده ام خدای من بیمن ِ ماه ِ رحمتش
به سفره های روزه دار زلال ِدانه می کشد
دوباره می تپد سحر باذن ِ آیه های نور
میان ِنقطه چین ِ شب خطی نشانه می کشد
به سجده گاه ِِمرتضی نشسته شوق ِربّنا
ورق ورق نشانه ها ز جاودانه می کشد
به سینه میزند شرر شبی که رنگِ ملجم است
ترانه مرثیه شده جار ِ شبانه می کشد
باشتیاق ِ یا علی سروده این غزل طلا
اگر چه در مرور ِشب گسل زبانه می کشد
طلعت خیاط پیشه
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):
خرداد 23, 1396
درود بر شما استاد گرانقدرم بانو خیاط پیشه ارجمند
آسمانی سرودید
اجرتان با صاحب اثر
زنده باشید به مهر
پاسخ
خرداد 23, 1396
ممنون از حضور پر مهرتان
پاسخ
خرداد 23, 1396
درود بانو
زیبا سروده اید
احسنتم
پاسخ
خرداد 23, 1396
سپاس از حضور پرمهرتان
پاسخ
خرداد 23, 1396
سلام وعرض ارادت استاد خیاط پیشه گرامی
طاعات وعبادات قبول
زیبا سرودید
پاسخ
خرداد 23, 1396
ممنون از حضورتان جناب منوچهری ارجمند
پاسخ
بستن فرم