🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
شلاق شوق، پرواز را بهانه میکند
بی آنکه پر پروازی برای من برجای مانده باشد
در این ناگهان خزان
من آن درخت بی شکوفه ام
که در رگ هایم آتش ناگزیر بی تو بودن
عاصیانه سر شاخه هایم را
به دور ترین دوزخ دریغ پرواز میدهد
و در حجم پر واز شوق
یک روز در مرزهای رهایی…
بر باد میرود
از یاد می رود
#مدینه_ترکاشوند
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
دی 13, 1399
سلام
بسیار عالی ست
در پناه خدا🌿👏👏👏👏👏🌿
پاسخ
دی 15, 1399
متعالیست شور حضورتان
سپاسمندم
🍃🍁🌺🌷🌸
پاسخ
بستن فرم