🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
روی بی بند وبار باد
پر پر پارگی های پیرهنم
هی به پرواز برمی خاست…
خود را به دهان تند باد می داد...
سرخ و صمیمی و سیّال
در اهتزازی
چون شعله
در بی مرز مجنونیم
می رقصید روی آتشین بال
معبدی دور بر بلندای قا ف می جست
که ضریب عشق می زد …
به در به دیوار
خون دل زمین بر ملا می کرد…
با زبانه های آتشبار
باجوانه های جرقه
آتش می زد به هرچه تا ر
و
این تازه
از لبان تو می جوشید..
کمی از چاشنی خطوط خطرناکی
زده بودی
به شیپوری گلنار
bijade-jonoon@
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):