🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
هر از گاهی تبسم ها، زمین گیرند
دو پای خنده ها، درگیر زنجیرند
به آرامی ، نگاه بغض هم ، جرم است
چون هر شوق مان در حال تبخیرند
نگو کو مهر ورزی های یکدیگر
پر پرواز شان هم گرچه درگیرند
ترانه با مصیبت خوانیش آواز
فراخوان های آهنگین زمان گیرند
دلیل فتنه تزویر رمز آلود
صدای ضجه ها در نطفه میمیرند
حتی از شکست قلب دردآلود
امواج صدای هرزه شبگرد میگیرند
از باریدن پی در پی باران
فقط اینکه به مهمانی نمک گیرند
سروده توسط: ادریس علیزاده ششم بهمن ۱۴۰۱
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
بهمن 7, 1401
ترانه با مصیبت خوانیش آواز
فراخوان های آهنگین زمان گیرند
دلیل فتنه تزویر رمز آلود
صدای ضجه ها در نطفه میمیرند
درود بر شما شاعر آگاه
زیبا و قابل تامل بود🌹
پاسخ
بهمن 7, 1401
درود تان باد نکته سنجی شما ، دلیل تیزهوشی شماست مفتخرم که سروده ناچیزم را میخوانی
پاسخ
بهمن 7, 1401
سلام
عرض ادب
موفق باشید و سلامت
پاسخ
بهمن 7, 1401
درود تان باد و آرزوی بهترین ها را برای تان طلب می کنم
پاسخ
بهمن 7, 1401
درود بر شما جناب علیزادهی بزرگوار
چشمه ذوقتان جوشان و قلمتان نویسا
شاد و پیروز باشید🌿🍃🌹🌷🙏🌷🌹🍃🌿
پاسخ
بهمن 8, 1401
درودتان باد بانو آریایی
پاسخ
بستن فرم