عاشقانه هایی برای موعود(33)

سلام

اعتقاد به منجی در تمام ادیان و حتا مکاتب متریال وجود داشته است . میترا در آیین باستانی ایران که پس از شکست از ایزد “سول” شام آخر را می خورد و به آسمان می رود تا روزی که برمی گردد .
زرتشیها می گفتند که روح زرتشت در کرانه ی هامون با دوشیزه ای ممزوج شده و منجی با نام “سوشیانت ” از تخمه ی زرتشت پدید می آید .
هندوها معتقدند در هر هزارسال یا سه هزارسال
منجی خواهد آمد ( آواتار )
هلنی ها ” پرومته ” را ناجی انسان می دانستند
رومیها قبل از مسیح به ” میلیوس ” یا همان میترا معتقد بودند .
یهودیان می گفتند ماشیح خواهد آمد و معتقد بودند عیسا ؛ مسیح نیست مسیحیان به بازگشت عیسا معتقدند . و مسلمانان به خصوص شیعیان به “مهدی” یا “قائم” معتقدند .
باور منجی در بین عقاید مترقی جدید هم هست . ناسیونالیستها در هرکجای جهان از مصلحان ملت خود با نام منجی یاد می کنند :
کمال پاشا برای ترکیه
گاندی برای هند
ماندلا برای افریقا
و…
همین طور چپیها “کارل مارکس” را نوعا منجی می دانستند و لنین را و بطور اعم رواج اندیشه ی چپ مارکسیست را تنها راه نجات جهان می دانستند .

در ایران نیز منجیان بسیاری در هر دوره ظهور
کردند :
زرتشت
کوروش
اسکندر
یعقوب لیث و……
و در زندگی تک تک شما
آیا انکار می کنید که چه بسا خواندن کتابی ، آشنایی با دوستی ، افتادن درمسیر اعتقادی و … منجی شما شده و شما را از وضعیت قبلی نجات داده ؟
و آیا در ذات خود _ در اعماق خود _ منتظر نیستید؟

به آرای افلاطون سری می زنیم جایی که برای اولین بار در فلسفه ی مغرب زمین تصویر و تصوری کامل از مدینه ی فاضله ( آرمانشهر ) ارائه شده :
افلاطون معتقد بود که باید با تربیت و تعلیمات چندین ساله عده ای از فرزندان شایسته را آماده کرد و در ‌هر مرحله عده ای به لِوِل بعدی صعود کنند ، تا آنکه تنی چند بمانند و زمام جامعه را به دستشان داد . او می گفت در جامعه ی ایده آل باید اشراف حکومت کنند . از اینرو ” اریستو کراسی ” شکل دلخواه حکومتی افلاطون بود .
بعدها یهودیان برای ایجاد جامعه ای دلخواه از نیل تا فرات تلاش کردند . و سرانجام محمد (ص) پیامبر مسلمانان ، جامعه ی دلخواهش را در یثرب پیاده کرد . اما همه معتقد بودند که عدالت واقعی در آخرالزمان و به وسیله ی فردی شایسته اجرا خواهد شد . بخصوص مسیحیان که برای استقبال از مسیح در سال هزار میلادی سعی در اشغال بیت المقدس داشتند که جنگهای صلیبی آنها با مسلمانان سرانجام به شکست شان منتهی شد . و یهودیان که برای آماده سازی شرایط آرماگدون مهیا می شوند و شیعیان نیز همین تفکر را برای استقبال از قائم دارند . در غرب و بخصوص پس از انتشار کتاب ” پایان تاریخ ” اثر فرانسیس فوکویاما اعتقاد بر اینست که سرانجام لیبرال دموکراسی بر سایر عقاید و متدها پیروز خواهد شد . شرق بخصوص در تفکرات کلاسیک هند و چین معتقدند هیپیسیت ( عرفان فردی ) راه نجاتست . و شیعیان حکومت جهانی منجی شان را پایان بخش جهان می دانند . و یهودیان نیز منتظر آرماگدون ( آخرالزمان ) دلخواهشان هستند .

اما حرکت مردم به سمت آرمانشهر و حکومت و
جامعه دلخواه را طلبیدن اول توی فکر جامعه س ( مثلا ما می گوییم کاشکی بعضیا نبودند ) . بعد این فکر کم کم زمینه ی عملی شدن می یابد ( یعنی با واقعیت موجود درگیر می شود ) و سپس پیروزی را بدست می اورد . ممکنست اول چندبار شکست بخورد اما سرانجام پیروزی با اتوپیست است .
…
پس شما اگر صاحب یک واقعیت به نام تاریخ هستید . فقط یک علت دارد : آرمانخواهی انسان . می خواهم بگویم اتوپیست ( گرایش به ایجاد جامعه دلخواه یعنی همان به قول افلاطون اتوپیا ) در واقع موتور تاریخست حالا این نظریات را می خواهم به مهدویت به عنوان یک جریان تاریخساز _ و نه یک فرد خاص که در چاه جمکران در حال خوانش نامه های عربی ست . و جانشین کمیته امداد شده _ مرتبط کنم و سپس نتیجه بگیریم مهدویت هم نوعی اتوپیسته و منطبق بر باورهای هزاره گرایی در شرق میانه . و اگر آرمانخواهی را از جامعه و انسان برداریم ؛ چرخ تاریخ از حرکت باز می ایستد .
انسان ذاتا منتظر شرایط بهترست و برای تحقق آن تلاش می کند .. تمام عمر انسان همین تعالی طلبی ست که تاریخ جوامع را تا این پایه پدید آورده ست . و اما انتظار اگر موجب تلاش برای ایجاد اصلاحات شود انتظاری پویاست . و اگر مثل بنی اسراییل بگوییم ما می خوابیم تو ای موسا با خدایت برو جنگ ! پس انتظاری یابس و منفعل است و جریانی تنبل ساز . و این پاشنه ی آشیل تمام جریانات اتوپیست در طول تاریخ جهان بوده و گاه دکان پر رونق برخیها !
…
نیازی به توضیح نیست که باور به وجود یک فرد
خاص در اتوپیست که بیاید و عدالت را برپا کند ؛ نه تنها زشت و مسخره نیست که اگر در راستای انقلاب و جریان رفرمیته ( اصلاحات ) از آن استفاده شود بسیار هم سودمند است . منتظرم . یعنی منتظر شرایط بهترم یعنی از شرایط الان راضی نیستم . پس چون راضی نیستم باید به زبان و عمل بیان کنم.. انتظار را با اعتراض خواهم گفت و اعتراض ؛ ایمان منست به تحقق حتمی شرایط بهتر .
آن چه بر انسان نازل می شود ماحصل تلاش و استعداد اوست و قدرتی که برای جذب خیر و شر در خود ایجاد کرده ست . یک هواپیما در جایی می نشیند که باند مناسب باشد وگرنه فرود آمدنش فاجعه خواهد شد . اگر کسی محل اشراق و حلول وحی و نفوذ عرفان و اعجاز می شود ؛ شک نکنید خود باعث این جریان شده . کسی که پرهیز می کند / مراقبه دارد / دروغ و دغل در کارش نیست، پس از مدتی خواه ناخواه محل بصیرت و آگاهی می شود و قدرتها و بینشهای فوق عادتی بدست می اورد . برای پولدار شدن هم همین فرمولست . تلاش و حرص و علاقه به پول و برای پول ، قطعا به ثروتمند شدن فرد از این نظر می انجامد .
اگر در یک جامعه نیز دموکراسی یا دیکتاتوری ست قطعا خود آن جامعه استحقاق و استعدادش را داشته . شما لحظه ای فکر کن ببین آیا به عمرت توانسته ای سه دقیقه به منتقدانت حق بدهی ؟؟ پس چطور این را از
حاکمت انتظار داری ؟ ( این حرف به معنای توجیه دیکتاتور نیست بلکه صرفا علت و اسباب آن را می گوید ) مدیران و امیران هر جامعه برخواسته از معرفت و شخصیت مردمان همان جامعه هستند . مثلا در انگلیس جناب آقای ” کرامول ” که زور می گفت فقط یک اتفاق بود و سریعا هم حذف شد . همانطور که امثال قائم‌مقام و امیرکبیر هم در تاریخ کشور ما فقط یک اتفاق بودند و دیدید که سریعا هم حذف شدند .
شما وقتی منتظر مهمان هستید ، قطعا دنبال میوه و تخمه و نظافت و سفره و شربت و.. هستید . و خانه را آماده می کنید . آن مهمان هم با دیدن خانه و خلق شما به وجد می اید . اما در عجبم از کسانی که توی احتکار و اختلاس و دروغ و زور و زر و نکبت و فساد غرق ند و توقع دارند یک منجی هم برایشان نازل شود ؟
نه جناب ، تا تو برنخیزی و کاری نکنی ، منجی ( چه از درون و چه از بیرون ) برای تو تره خرد نمی کند .

در فلسفه ی هندوها یک سخن زیباست که می گوید :

و آنگاه که شاخه به گل بنشیند ، بلبل بر آن غزل
خواهد خواند و آنگاه که شاگرد خود بخواهد ، گوروی ( استاد ) از راه خواهد رسید ️.

مهدویت قطعا اعتقاد به شخصی با اسب سفید و شولای سبز و شمشیر سامورایی نیست . بلکه اعتقاد به جریانی ست که ترا مجاب می کند که برای مهیا شدنش تلاش کنی و شرایط را برای استقرار آن آماده سازی .
اما آن منجی اگر مردی ست که قلم و شمشیر در دست اوست . یا زنی که روسری اش در باد می رقصد . یا کودکی که هنوز بدنیا نیامده . یا کتابی که هنوز نخواندمش . یا اندیشه ای که هنوز لایقش نشدم . هرچه که هست و هرکه که هست ، به او بگویید :
دوستش دارم ………….

پرحرفی ام را عفو بفرمایید بزرگوار

سلام و درود تان
یا اباصالح مدد

سلام و درود

منتظران ظهور خورشید دین هستیم

بسیار عالی

در پناه خدا 🌱👌👌👌👌👌🌱

سلام به امید ظهور حضرت

درودبرشما سید بزرگوار
اجرتان با صاحب الامر ( عجل الله تعالی له الفرج)
🌺🌺🌺