🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
جهان گر برایم چو زندان شود
تنم طعمه ی بمب، هر آن شود
گرسنه بمانم شوم ناتوان
بسوزم، شوم دود در آسمان
روم پای بی کفش در خار زار
تنم تکّه پاره کند روزگار
برایم دوصد دفعه بهتر از این
که با آدم دون شوم همنشین
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):
خرداد 20, 1396
سلام و درود بر استاد حکیم عزیز
نمیدانم عیب از کجاست که در هر روزگاری بزرگان ما از افراد دون مایه نالیده اند؟
بنده فکر می کنم تمام این مشکلات ریشه در فرهنگ ما دارد پس رفت های فرهنگی را نمی شود نادیده گرفت.
در پناه خدا شاد زی
پاسخ
خرداد 20, 1396
درودها جناب استاد طارق عزیز
با سپاس از حضور سبزتان ، همینطور است که می فرمایید در اجتماع از این افراد گاهی پیدا می شه همنشین شدن با آنان زیان فراوان دارد
تحمل کردنشان بسیار مشکله
موفق باشید و سلامت
پاسخ
خرداد 20, 1396
درود برشما جناب استاد حکیم گرامی
بسیار زیبا قلم زده اید.
پاسخ
خرداد 20, 1396
درود و سپاس از حضورتان
موفق باشید
پاسخ
خرداد 21, 1396
درودهاااا
بسیار فاخر قلم زدید لذت بردم
فریاد از دست دونان
قلمتان مانا
پاسخ
خرداد 23, 1396
سلام و عرض ادب و احترام استاد حکیم
عالی سرودید گرانقدر
به مهر
شاباش هایم را دزدیده ام
از زیبایی …
گرسنگی می بارد
ح.رزاس
تقدیم به نگاه فهمویتان
پاسخ
بهمن 6, 1396
درود جناب گائینی
سپاس
پاسخ
خرداد 23, 1396
درود بر شما
چه زیبا قلم زده اید.
قلمتان سر سبز و دلتان بهاری باد
پاسخ
بهمن 6, 1396
سلام و سپاس بانو
پاسخ
بستن فرم