🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۲/۱۰/۰۹ |
| تعداد شعر: | 24 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۱/۲۲ |
بنازم، عشق را ! هر لحظه چاره ساز می گردد
چه آسان هر گِره از دست نازش باز می گردد!
به چشم دل بیا، بنگر جهان را تا عیان بینی،
که هر خار از نگاهِ او ، چه سروِ ناز می گردد!
به دانشگاهِ لیلیٖ آخرینِ درسِ وفا این بود:
که مجنون هرکه شد از عشق، او ممتاز می گردد
بیا، ای عقل موسیٰ کیشِ من چوُن و چرا بس کن
به خضرِ دل توکّل کن، ببین، اعجاز می گردد
به دریا رفتن اوّلْ شرط، تسلیم و شکیبایی است
وگرنه، هرخس وخاری، به ساحل بازمی گردد
اگر دنبالِ سازِ دلربایی، داغِ دل باید
نوایِ نی از آتش، سازِ پُر آواز می گردد
تکّبر تا به کی؟! عجزی بیاور پیشگاهِ دوست
به اشکی گر نیازت عرضه کردی، ناز می گردد
قاسم یوسفی«ذوالفنون»
دفتر شعر: کعبه ی دل
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
سبزه نه گل نه صبح عطر آگینی لبریز سکوت تلخی و غمگینی زد ابر زمستان به سرت
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
طارق خراسانی در تو بهارم شده ای
سپاس از مدیریت محترم که شعر ویرایش شده با بیت تقدیمی جناب معصومی را سریعا
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
بستن فرم