🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1280 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
به گوشه اي نشسته ام
كمانچه اي شكسته ام
و با لبي پُر از سكوت
تمامِ خاطراتِ رنج و درد را
ز تارهاي خسته ام, گُسسته ام
ز عمقِ دل برون كنم
تمام واژه واژه هاي درد را
به روي گونه هاي سرد و خسته ام
حرارت گلوله هاي درد را
و كودكي به كلبه ام دوان شود
و بَر كِشد به دست خود
يكي يكي خُما رِ تارِ درد را
و بشكند سكوتِ سردِ درد را
من كه نزديكترين غروب انتهائي ام
صدايِ رويش تو را
دعا كنم .
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (1):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
بستن فرم