🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۵/۰۶/۰۵ |
| تعداد شعر: | 44 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۴/۰۱ |
درد را می شود از درد رهایی بخشید!؟
جنگل سوخته را دشت گُل و ریحان دید!؟
من پُر از حسرت پرواز کبوتر بودم
او به شوق زدن سنگ به بالش خندید!
در هیاهوی بهار و عطشِ کَندوها
تَرکه ای ساخت و بر صورت گُل ها کوبید!
سنگ هم قدر خودش عاشق شب بو ها بود
سایه بانی شد و بر ساقه ی گُل ها پیچید
قدرِعاشق شدن تُندر سیل آسا چیست؟
می توان از تَنِ بی تاب درختان پُرسید!
هر چه از عشق سرودم به مذاقش ننشست
دفتر شعر مرا “غُرغُرِ لیلی” نامید
یک شب از ساقه ی تُردِ هَوسم بالا رفت
من فرو ریختم و او به خداوند رسید
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
