🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۰/۰۳/۰۲ |
| تعداد شعر: | 13 |
| تعداد مطالب: | 13 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۹/۲۱ |
آنگونه شکستم که خودم را نشناسم
در هر اثرم نیک بدیدم تویی تو
دل کندم از آن قصه تلخی که شنیدم
آن غصه شیرین که سوزاند تویی تو
با دست خودم بار و بنت را گره بستم
تا نرم شود بیم فراقی که تویی تو
راهی شده ایم هر دو به مقصود جدایی
با زخمی پر از درد که حالا تویی تو
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
