سیدمحمدرضا لاهيجی
بهمن 22, 1401

سلام و درود جناب مروج همدانی گرانقدر

سخنان باب دندان انسانی شما زیباست اما اجازه بفرمایید جسارتی کنم هرچقدر متن زیبنده باشد باز وقتی
شاعر از آلات و آدات بیانی،زبانی،کلامی و عروض و صنایع و بدایع بهره مند نگردد اثر رفیق هنر نمی شود و تاثیرگذار نیست!

بعید می دانم با این نگاه حضرت شما مخالف باشید که بالاخره هر کاری روش و منشی دارد و مرامنامه ای، اینکه حضرتعالی شریف خیالید و از سر شرف خیال دغدغه مندید عالی ست اما پیشنهاد حقیرست دغدغه را همراه و همگام مرامنامه شاعری بفرمایید با یقین عرض می کنم کلامتان و هدفی که دنبال می فرمایید صد مرتبه بهتر و زودتر
به آن می رسید!

مطالعه و یادگرفتن عروض و قافیه و صنایع و بدایع کار سهل الوصولی ست آن هم در زمانه ای که شرایط فراهم است هم کتب آموزشی بسیارست و هم انجمن ها و محافل ادبی در دسترس

سعادتمند و سلامت باشید

پاسخ
- مصطفی مروج همدانی
  بهمن 22, 1401
  
  هزاران سپاس و تشکر از رهنمودهایتان
  لطف فرمودید
  سایر دوستان نیز دلسوزانه همچون وجود نازنینتان تذکار داده اند
  از همه سپاسگزارم
  خصوصا جنابعالی
  
  🌹🌷🌺💐
  
  پاسخ

نظرها 2

محمدعلی رضاپور
بهمن 22, 1401

سلام و درود
افسوس

پاسخ
- بهمن 23, 1401
  
  هزاران تشكر
  
  پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

وقتی برایت می شود دنیا فقط یک فرد
بی او نمی دانی در این دنیا چه باید کرد

افسردگی بی طاقتی امثالِ این حالات
عاشق شدن صد عارضه همراهِ خود آورد

در غارِ تنهایی مرا امشب دمی دریاب
پژواکِ کوهستان پُرَست از ناله های درد

مانندِ ققنوس از دلِ خاکسترش برخیز
گاهی اگر شد آتشِ این عشقِ سوزان سرد

دیگر سراغ از بارِشِ باران نمی گیرد
دشتی که شُسته خاکِ او را گریهء یک مرد

« سجاد پورخدایار »

تازه ترین نقدها