🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 ماه دریده گی

(ثبت: 267208) بهمن 1, 1402 

 

پشت آن ابرهای امید

این ماه خیانتکار پنهان بود

این را از ناله های

مادری در می یابم

که از سختی روزگار

و کمر خم اش

هر شب در زباله فرو می رود

که مشت اش

به بی پرده گی ماه

و دهان کجی روزگار

مشابه مشتی برای قیامی بود

برای پرده داری

اما کدام دریده گی

مثل حال

که شان و شرافت و نجابت او

شده آشغال

این نازلترین احیای بقا

و نادرترین بازیافت زباله

در قرن ۲۱ است

حال دست هایت را

مشت و باز کن

و درون این آشغال را خوب بگرد

اما اینبار معتقدتر

و نه از روی سیری

بلکه از روی گرسنگی

این جهان هوشمند است

پاسخ هر چیزی را می دهد

 

محمدحسنی

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا