🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 مثنوی بهار

(ثبت: 247451) اردیبهشت 15, 1401 

 

هرچه بگویم ز گلستان کم است
سفره ی فیضش همه جا منظر است ِ
در دلِ افلاک چو گردیده ام
از گل روی تو بسی چیده ام
وقت بهاران که دمد لاله زار
منتظرم تا برسد گلعذار
دفتر ایام به یکباره مست
خاطره ای از شب و روزِ الست
می رسد از باد بهاری نسیم
می دمد از ابر بهاری شمیم
قطره ی باران به دلِ جویبار
چشمه ی جوشان برود رودبار
خاک به یکباره دلش لاله گون
لاله ی زیبا به دمن واژگون
دشتِ اقاقی به تماشا نشست
بلبل و گلها همگی مست ِ مست

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):

نظرها
  1. فریبا نوری

    اردیبهشت 15, 1401

    در دلِ افلاک چو گردیده ام
    از گل روی تو بسی چیده ام

    وقت بهاران که دمد لاله زار
    منتظرم تا برسد گلعذار

    دفتر ایام به یکباره مست
    خاطره ای از شب و روزِ الست

    می رسد از باد بهاری نسیم
    می دمد از ابر بهاری شمیم

    قطره ی باران به دلِ جویبار
    چشمه ی جوشان برود رودبار

    خاک به یکباره دلش لاله گون
    لاله ی زیبا به دمن واژگون

    دشتِ اقاقی به تماشا نشست
    بلبل و گلها همگی مست ِ مست

    درود جناب مروج همدانی گرانقدر 🌺🌺🌺

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا