مرا بازگردان

مرا به خاکریزهای جبهه بازگردان
جائی که خاکش ریخته و روحش در جریان و پابرجاست

بسوئی که فطرتها در زیر رملهایش , آتشی نهفته دارند
و وجدانهای بیداری که هنوز , در زیر خروارها رمل محسورند

جسمهاشان تکیده و جانهاشان در ملکوت به نظاره اند
نظاره به نفاقها …
به زیاده خواهی ها
به حق کشی ها
به ریاکاریها
به قدرت طلبی ها
به ناعدالتی ها
به کاخها
و به کوخها ….

مرا به سکوت امروز جبهه ها باز گردان
به دشست مین
به سردشتهای شیمایی شده
به سوزش سینه های شیمایی
به جنگلهای آرواتان
به موقعیت شهید محلاتی
به نقده
به کرخه
به سبزاب
به طراح
به دهلاویه
به کوت
به حمیدیه
به ساجدیه
به سوسنگرد
به دشت عباس
به پلهای کرخه نور

مرا به شور و شوق و شعور ,
به خنده های رزمندگان بازگردان

به محاصره ها
به نبود آب
نبود مهمات
نبود غذا
نبود سنگر
و وسعت دشت مین
به تانکر سوراخ و ترکش خورده
به قمقمه های خالی

به روز و شب درگیری
به آتش تهیه دشمن
به مبارزه ی نابرابر
به شبهای استراق سمع
به کندن گودالهای شبانه با سرنیزه
به ریوی رادیاتور سوراخ
به حمل تراورز سنگرها
به رملهای داغ
به عطش جاری در کوهستان و دشت و رمل
به سرخی آسمان و زمین
به شاهدان خون آلود
به بدن های ترکش خورده
به زخم های تیربار
به حمله های ناجوانمردان کومله

مرا بازگردان..
به انفجارهای پی در پی خمسه خمسه ها
به انفجارهای کاتیوشاها
به انفجارهای خمپاره ها
به انفجارهای توپهای فرانسوی
به انفجارهای گلوله های مستقیم تانکها
به رگبار دوشکاها
به موشکهای مالیوتکا
به حمله ی بمب افکن ها و جتها

مرا بازگردان ..
به سینه های شکافته شده از ترکشها
به چشمهای تیرخورده
به پیشانیهای سوراخ شده
به دستهای کنده شده
به پاهای جامانده

مرا بازگردان …
به لرزش سنگرها
به کانکسهای مهمات
به سنگینی مهمات
به حمل و جابجایی مهمات در تنگه های رمل
به گودالهای انفجار
به بوی باروت
به جشن دلتنگی
به تقسیم گرسنگی
به جرعه جرعه نوشیدن از جام تشنگی
و به آه سرد و زخمهای داغ ………

بیاد دوستان شهیدم در غرب و جنوب
و بیاد برادرم عباس
شهریور 1402
عملیات کرخه نور و رحلت برادرم عباس