مزد ترس …

مزد ترس

آنچه در تقویم ماه و سال ایران می‌رود
این بلاهایی که ما لاطاقت و جان می‌رود
ظلم و بیدادی که هم‌زاد جوان و پیر ماست
وین که خون از بینی سرو خیابان می‌رود
( مزد ترس از خان و تن دادن به استبداد اوست )

غصه‌هایی که دمادم بار روی گُرده است
میل آزادی که در مرد و زن ما مرده است
این که زالو روز و شب افتاده بر بازوی خلق
وین که مزد رنج‌ ما را کارفرما خورده است
( مزد ترس از خان و تن دادن به استبداد اوست )

حسرتی که در دل از آزادگی می‌پروریم
رنج سنگینی که هر ثانیه بر جان می‌خریم
این که دنیامان شده شکل سرانجام یزید
این که زیر یوغ استبداد خان سر می‌بریم
( مزد ترس از خان و تن دادن به استبداد اوست )

این‌ که خواب راحت از چشم شب ما رفته است
این که تب داریم و وحشت از تب ما رفته است
این که می‌بینیم و از ذلت به کوری می‌زنیم
این که رنگ از چهره و برق از لب ما رفته است
( مزد ترس از خان و تن دادن به استبداد اوست )

ظلم ظالم دیدن و همراه‌ او راهی شدن
از زبونی قعر اقیانوس‌ او ماهی شدن
آگه از ” اَی یَتَّبِع غائوون شاعر ” روز و شب
نکته ناسنجیده قربانی گمراهی شدن
( مزد ترس از خان و تن دادن به استبداد اوست )

این که فرزندان ما تاوان ما را می‌دهند
واین که طفلان کیفر پیران ما را می‌کشند
این که زن‌ها در صف پیکار با بیداد خان
آبروی رفته‌ی مردان ما را می‌خرند
(مزد ترس از خان و تن دادن به استبداد اوست)

این که تنها لاف پامردی و غیرت می‌زنیم
این که روز واقعه از بیم جان گم می‌شویم
این که مردی قصه و مردانگی افسانه است
در قیام زن به سوراخ زبونی می‌خزیم
(مزد ترس از خان و تن دادن به استبداد اوست)

#کیوان_امیری_فر