مشت کوبنده

سيـد والا مقامـي، مـُشت پـُر جـولان گرفت
تاج و تختِ شاهي، از آن دولت ايران گرفت
مشت آن كوبنده بُـد ، مستكبران را زد كنار
همچو جدش راه و رسم مذهب وايمان گرفت
دولتي را مستقل از حكم حق تنظيم كرد
حزب مستضعف به همراهش، ره ايمان گرفت
ناظرم بر حكم آن فرمانرواي حزب دين
فـرّ فرمان را همان ، از حزب بي دينان گرفت
طرز گفتارش مطابق شد به وجدان بشر
كشتي دين را بدست از غرق در طوفان گرفت
تا خميني(ره) بانگ دين ، بر ملت بيدار زد
صوت بانگش،نقش ايمان در دل مردان گرفت
سركشان در راه دين بودند ، اما بانگ آن
هر سرِ سركش به زير ضربه ي چوگان گرفت
تا كه آن سيد به راه دين و ايمان زد قـدم
راه ايمان گوييا ، ماننـد انسان جان گرفت
مسجد و محراب را چون سنگر ايمان شمرد
هر مسلمان را ، در اين سنگر پي فرمان گرفت
لشكري آماده بـنمود ، از بسيج و از سپاه
مُلك ايران را ز‌ِ دست لشكر شيطان گرفت
بر نماز جمعه بر ايرانيـان فرمـان بـداد
اصل فرمان را هم از، آن سوره ي قرآن گرفت
سيد و سالار ما ، پيمان دين تجديد كرد
از مسلمانان براي امر دين ، پيمان گرفت
غوطه ور شد در ميان اين مسائل ها تمام
شيعه و سني به پاس امـر دين، يكسان گرفت
شيعيان را رو به راه دين حق تأييد كرد
شيعه و سني به راه قـادر سبحـان گرفت
طرز و عنوان ديانت را به ملت بر فـزود
تا ديانت ، دامن اين ملت انـسان گرفت
تا زبانـش بانگي از «الله و اكبر» بـر كشيد
بانگ آن قلب مسلمانان اين دوران گرفت
فَـر و دانايي آن ، مستكبران را خوار كرد
فَـرِ هر مستضعفي را ، قابل امكان گرفت
نقطه ي علم و هدايت گشت در ايران زمين
اين هدايت را زِ قرآن ،با دوصد برهان گرفت
سطح ايران گشته بُـد ، ميدان كافر كيش ها
راه آن ميدان بـبست، ره بر آن كفران گرفت
تا خميني(ره) در فراقـت بود ، فريـادي نـزد
جنبش اهريمنـان ، بر اهل دين طغيان گرفت
خاتم دست سليمان را به دست آورده بود
آن نگين رفته را ، از دست آن ديوان گرفت
پرچم توحيـد را آن جلو دادش تا به مرز
ملك توحيدي ما ، از پرچمش سامان گرفت
خرمن دين را مسـخر كرد ، آن والا مقام
نزد پيغمبر (ص) يقيناً ، رتبه ي سلمان گرفت
طور سينا شد جماران، معجز از يزدان رسيد
معجز موسي(ع) تسلط را زِ فرعونـان گرفت
اي حسن ، اين دين و ايمان را نگهبان بايدش
هركه بر دين شد نگهبان،مُلك جاويدان گرفت

٭٭٭