🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 میکده‌ی درد

(ثبت: 248082) خرداد 9, 1401 

میکده‌ی درد

بی‌درد کسی کوه غمش کاه نگردد
از منطق و از فلسفه آگاه نگردد

تا سفسطه جرثومه‌ی عقلانیت ماست
بی‌بهره کس از آفت خرگاه نگردد

بی‌درد کسی ره به سعادت نرساند
ایمن ز شب تیره‌ی بی‌ماه نگردد

درد است بهاء دو خط آگاهی انسان
نوری که از آن گُم‌ره و گُم‌راه نگردد

از برکت درد است که آلوده‌ی با آن
در چاله نیفتاده و در چاه نگردد

خامی که شود پخته در این میکده هرگز
خودواله و خودغره و خودخواه نگردد

آگاهی انسان که ثمین گنج حیات است
سهم بشر تنبل و تن‌خواه نگردد

امنیت بینا نه ز بینایی و نور است
تضمین شب تیره رخ ماه نگردد

جز شاهی آن شاه که شَه شد ز وراثت
بی‌زحمت هر روزه کسی شاه نگردد

#کیوان_امیری_فر

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

نظرها
  1. عظیمه ایرانپور

    خرداد 9, 1401

    درود بر شما
    خیلی زیباست
    فقط دوبار تکرار قافیه داشتید که یک بارش در غزل مجاز هست🌷

  2. طارق خراسانی

    خرداد 9, 1401

    درد است بهاء دو خط آگاهی انسان
    نوری که از آن گُم‌ره و گُم‌راه نگردد
    از برکت درد است که آلوده‌ی با آن
    در چاله نیفتاده و در چاه نگردد
    کیوان عزیزم سلام
    نمی دانم قبلا خیرمقدم عرض کرده ام یا نه ؟
    چون بیاد ندارم از صمیم دلم حضور آن شاعر توانا را به وبسایت شعر پاک خیر مقدم عرض می کنم.🌹🌹🌹
    غزل زیبا و قابل تأملی ست
    در پناه خدا شاد زی🌿❤️👏👏👏👏👏👏👌❤️🌿

  3. حسن مصطفایی دهنوی

    خرداد 27, 1401

    سلام و درود استاد گرانقدر
    بسیار زیباست
    سربلند و پاینده باشید
    🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

  4. اکرام بسیم

    مرداد 6, 1401

    خیلی زیبا بود

  5. معصوم

    مرداد 8, 1401

    درود جناب امیری فر
    زیبا و قابل تامل

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا