🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 نقمت

(ثبت: 209436) فروردین 31, 1398 

وقتی
هدیه ی آسمان
رنگ زمین می شود
غیظ غلیظ طبیعتست
که هزاران تبر خور د ه
دندانه بی شمار ارّه
فرو کرده در تنه ی تنهایی درخت
و چه سخت
بر می آشوبد
بر اهل زمین
که ریشه خودش را می زند
چقدر دستان در خت بریده
در سردی و سکوت بی نفس
و
تناوری ها شکسته
تا
سیل منتقم گشته
از انهمه زخم
و
اینچنینست
که دیوانه شده ست
ازین همه
خسران که بر وی رفته ست
و
وحشی گردیده
تا
الفبای حروف سبز را
بیاموزد به انسان
که چه بلایی
بر سر خود می آورد…

 

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

نظرها
  1. زانا کوردستانی

    اردیبهشت 2, 1398

    درودتان

    احسنت شاعر جان

    موفق و موید باشید انشاالله

    👏👏👏👏👏

    شادکام باشید
    در پناه خدا
    🌹🌹🌹

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا