🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بدیدم خواب شیرین را چه زیبا
درون آبی ، شناور همچو مهسا
الهی ناز بودش سمتِ ساحل
شنا می کرد تا پیدا خودی را
به قد سروی به زیبایی چو ماهی
کمر باریک ، لب لعلش ، شکوفا
ستبری سینه ای ، با نار پستان
قلم بینی ، کمان ابرو ، چه غوغا
خمیده ابروانش ،چون کمانی
رها تیری چو آرش مردِ هیجا
به حُسن اعمال اویی احترامی
به اخلاقی حماید ، جلوه آرا
ز اوصافش بگویم ، ناتوانی
به هر انگشت او پیدا هنرها
نمایان غنچه لب را با تبسّم
کلامش همچو لؤلؤ، دُرِّ یکتا
برایم آرزویی ، ایّهاالناس
به اعمالی ذخیرت توشه تقوا
برایم عرضه گردد ، هدیه هایی
چه بیداری به خوابی خلسه جانا
وفا عهدی کنی ، والی ، ببینی
که شد واجب ، تعهّد لازم اجرا
ولی اله بایبوردی
11 / 05 / 1398
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
شهریور 1, 1398
درود و ارادت
استاد نازنین
خوابت آشفته مباد….
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
بسیار زیباست
پاسخ
شهریور 1, 1398
سلام
استاد معصومی عزیز
سپاس از حضورتان
شادکام باشید
🍃🌹🌷🌹🍃
پاسخ
شهریور 1, 1398
سلام استاد خودمونیم عجب خوابی بوده ها احتمالا به خاطر منشوری بودند کسی تعبیر نکنه😁😁🙏❤️💐
پاسخ
شهریور 1, 1398
سلام
استاد بیابانی گرامی
سپاس از همراهی تان
🌿🌿💐💐🌿🌿
پاسخ
شهریور 1, 1398
درودها برشما استاد گرامی
احوالتان همیشه خوش وسلامت باد🌷🌷🌷
پاسخ
شهریور 1, 1398
سلام
سرکار خانم حسینی
سپاس از حضورتان
🍃🍃🌺🌺🌷🌺🌺🍃🍃
پاسخ
بستن فرم