🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
وقت تنگست
دست بہڪار باید شد
تا قلم یارِ غارست
_ دارد ویارِ مشق
بر دارِ عشق
خیلے نجیب
بہطرزے عجیب
سر را باخت!
عڪسِ پرسنلےِ نبضِ ساعت
ڪم ڪم
بـے زیر و بم
خاموشا آواز مےخواند!
════════════
سیّدمحمّدرضا لاهیجے
ساڪوتے. هند. دهلےنو
════════════
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
آبان 25, 1402
_ مارتینڪ:
من هرچہ مےگویم: یڪجایش حرفست!
_ تینبو:
زیرا…
_ مارتینڪ:
زیرا چہ؟
_ تینبو:
زیرا، براےِ اینڪہ
_ مارتینڪ:
چرا مطابقِ میلِ سڪوت، در خیابانِ خیالم قدم، دست بر ظنم مےزنے؟
زیرا، براےِ اینڪہ یعنے چہ؟
_ تینبو:
زیرا
زمان همہ چیز را ثابت خواهد ڪرد!
براےِ اینڪہ
بـےشمار آدم در دیروزند، تو در فرا فردا!
بـے شڪ ڪلاغان تورا سنگ زده، خواهند زد!
یادت باشد!
بہ شدّت همیشہ یادت باشد!
_ مارتینڪ:
چہ؟
چہ چیزے را؟
_ تینبو:
ڪتابِ فڪرت را براےِ هرڪہ ورق نزن!
_ مارتینڪ:
چرا؟
_ تینبو:
غرامت بسیار تا بسیار دارد!
تورا ابله، بـےسواد، خودشیفتہ، دیوانه، و… خواهند خواند!
همسَراےِ زیپ، هستۂ بستہ باش!
حالا بخند…
_ مارتینڪ:
🤗
ــــــــــــــــــــــــ
سیّد محمّدرضـا لاهیجے
ساڪوتے. هند
ــــــــــــــــــــــــ