شعر پاک

🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

لیست اشعار دفتر

عنوان شعر	تاریخ انتشار	تعداد بازدید	تعداد نظرات
میزانسنِ ڪلمات	اسفند 28, 1402	87	2
کاراندامِ مرگ	اسفند 12, 1402	117	2
زنده‌ام ولے:	آذر 7, 1402	157	11
شهید بازے	آذر 2, 1402	116	6
🔴 مادون سرخ 🔴	خرداد 12, 1402	150	3
سزارینِ پارازیت	خرداد 7, 1402	216	0
اتمسفرِ لبخندِ خنثے	خرداد 6, 1402	201	2
ڪاریزماےِ ملحفۂ فلسفہ	اردیبهشت 23, 1402	191	1
دو نقطہ در سہ نڪتہ	اردیبهشت 19, 1402	159	0
🤦‍♀️ڪیمیا🙋‍♀️	اردیبهشت 9, 1402	146	0
شیهۂ شیب	اردیبهشت 6, 1402	186	0
سمفونیِ بی سایه!	فروردین 14, 1402	263	0
پاشورِ هاشور	فروردین 9, 1402	140	0
آلما ماتر (۲)	فروردین 4, 1402	242	0
لوکیشنِ بی زیراکس	اسفند 28, 1401	221	2
بیوپسیِ دالِ دل	اسفند 25, 1401	234	4
مرگ‌زیست‌!	اسفند 21, 1401	272	5
عیونُ الأخبارِ عشق	بهمن 28, 1401	301	4
“چشم چشم دو ابرو”	بهمن 14, 1401	196	2
گنجور	بهمن 12, 1401	168	3
تحت‌ِ فرمانِ تحوت	بهمن 10, 1401	147	3
یک دهان آوازِ مرگ	بهمن 9, 1401	152	3
جانِ پسر کجاستی؟	بهمن 1, 1401	214	6
صندلیِ زبان‌ دراز	دی 29, 1401	262	5
بیدِ مجنون	دی 24, 1401	157	3
فروغ‌زمان	دی 23, 1401	157	3
قرنِ تیرِ خلاص بر لیبرتاس	دی 21, 1401	233	2
زمینِ بی ضمینِ پوزئیدون	دی 18, 1401	209	2
پایانِ معکوسِ لاکشمی	آذر 11, 1401	181	0
فونتِ نوراپی‌نفرین	آذر 8, 1401	170	0
دلیریوم‌ِ حزبِ باد	آذر 5, 1401	273	0
هیستامین	آذر 4, 1401	301	0
مزرعهٔ موذی	آبان 27, 1401	200	0
شیههٔ کاتالیست در پیستِ مرگ	آبان 2, 1401	341	0
اگر ایدون بخواهد هوک…	مهر 21, 1401	244	0
به قولِ گانشا	مهر 20, 1401	202	0
هفت‌درشنبه زیرِ جیغِ تیغ اَسقَلِبیوس!	مهر 15, 1401	192	0
آلما ماتر	مهر 12, 1401	279	0
فنگ‌شوییِ هارپوکراتس	مهر 11, 1401	411	0
ناهید شید	شهریور 25, 1401	353	0
کوپیدو همبازیِ درختِ سندباکس	شهریور 18, 1401	199	0
مکث بر عکس!	شهریور 7, 1401	208	0
ناگاه نیالیک	شهریور 3, 1401	381	0
張保皐	مرداد 29, 1401	202	0
وکتور تاناتوس	مرداد 24, 1401	182	0
یکشنبه‌ها	مرداد 9, 1401	254	3

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

عرشیان، “اهل بهشت” اول خطابت کرده‌اند
بعد از آن اما، سزاوارِ عذابت کرده‌اند

خوشه خوشه حاصل خونِ دلت را چیده‌اند
گندمانه زیر سنگ آسیابت کرده‌اند

پیکرت تصویری از آتشفشان زخمهاست
رنج‌ها، دریایی از دردِ مذابت کرده‌اند

حَشر و نَشرَت با ملائك بود و جایت آسمان
تا به خاک افتاده‌ای،آدم حسابت کرده‌اند!

شبنم‌آسا می‌درخشیدی به گلبرگ حیات
غرق، در آغوش گرم آفتابت کرده اند

در میان سینه‌ات جای دل، آتش می‌تپید
روی هْرمِ سرخیِ آهت کبابت کرده اند

بعد با انگشتهای سرد و خون‌آلودشان
تکه تکه مزه‌ی جام شرابت کرده اند

ناگزیر از انتشارِ عطرِ آوازِ خودی
گرچه با پیرایه‌های خار، قابت کرده‌اند

زندگی سرشار بود از دور و از نزدیک، پوچ
سالها، همواره مشغول سرابت کرده اند

مثل ذهن سروها تا واپسین‌دم، سبز باش
تيشه‌ها از ریشه وقتی انتخابت کرده‌اند

تا تهِ فنجان فرصت را ننوشيدن، خطاست
لحظه‌ها، حتی اگر دیگر، جوابت كرده‌اند

« غزل آرامش »

تازه ترین نقدها